بهترین کار درمانی در کرج:التهاب نکروزانی
برافروختگی یا التهاب سیاهرگ در واکنش به تزریق سیپروفلوکساسین در بیمار دارای حساسیت دارویی
اِلتِهاب یا بَراَفروختگی پاسخ حفاظی بافت در برابر آسیب واردشده یا تخریب یاختهها است.
محتویات
علت پیدایش[ویرایش]
التهاب نوعی پاسخ موضعی بدن است که به دنبال خراش، بریدگی، سوختگی یا هر نوع آسیب بافت (زیست‌شناسی)|بافتی]] دیگر بروز می‌کند و باعث تورم، قرمزی، گرمی، و خارشمحل آسیب دیده می‌شود.
التهاب یک پاسخ فیزیولوژیک به محرک‌های گوناگون مانند عفونت و زخم‌های بافتی است که به سرعت ایجاد شده و پایان می‌یابد.
برانگیزاننده‌های التهاب می‌توانند میکروبیولوژیکی (باکتری، ویروس، قارچ) باشند یا شیمیایی (مواد حساسیت‌زا و غیره) یا جسمانی (گرما، پرتوهای یون‌ساز، پرتوهای فرابنفش و غیره). التهاب‌ها هم‌چنین ممکن است در پی واکنش‌های خودایمن بدن از حمله در رماتیسم پدید بیایند. بدن می‌کوشد از طریق التهاب عوامل آسیب‌زننده را برطرف کند و آسیب را ترمیم نماید.
داروهای ضد التهاب در فعالیت آنزیم‌هایی که موجب التهاب و تورم می‌شوند تأثیر می‌گذارد. عارضه التهاب به عوامل مختلف از جمله بیماری قلبی و سرطان ارتباط داده شده‌است.
یکی از اولین نتایج التهاب، مجزا کردن ناحیه آسیب دیده از باقی‌مانده بافت‌هاست. فضاهای بافتی و لنفاتیک در ناحیه ملتهب توسط لخته‌های فیبرینوژن مسدود می‌شوند و از این راه مایع به سختی در این فضا جریان می‌یابد. این مجزا کردن با دیوارکشی ناحیه آسیب دیده، انتشار باکتری‌ها یا محصولات سمی را به تأخیر می‌اندازد. شدت روند التهابی معمولاً متناسب با میزان آسیب بافتی است. برای نمونه باکتری‌های استافیلوکوک که بافت‌ها را مورد تهاجم قرار می‌دهند، سم‌های سلولی به‌شدت کشنده‌ای آزاد می‌کنند.[۱]
گونه‌ها[ویرایش]
نسبت به طول مدت[ویرایش]
مزمن، حاد، بینابینی
نسبت به عامل و عوارض آن[ویرایش]
- ساده، ویژه، چرکی، سمی، واکنشی، زایا، نزله‌ای، پارانشیمی، سروزی، ضربه‌ای، قرحه‌ای.
عوامل[ویرایش]
- سوختگی
- حساسیت‌زاهای شیمیایی
- یخ‌زدگی
- مواد سمی
- عفونت توسط بیمارگرها
- زخم، سطحی یا نفوذی
- واکنش ایمنی بدن در اثر بیش‌حساسی
- پرتو یون‌ساز
- اجسام خارجی هم‌چون خس و خاشاک
