دیازپام |بهترین کلینیک اختلال بلع در کرج |مهرشهر خیابان گلستان فرعی۲۳۳-گفتار توان گستر 09121623463

توجه: پزشک با توجه به شرایط شما، نوع و دوز مشخص را برای مصرف تعیین می‌کند بنابراین بدون اجازه پزشک مصرف نکنید!

فرادید| دیازپام دارویی است که مواد شیمیایی موجود در آن بر روی مغز تاثیر می‌گذارد و اگر فرد در اثر اضطراب دچار عدم تعادل شده باشد، به متعادل کردن این مواد شیمیایی تا حدودی کمک می‌کند. این دارو برای درمان نا هنجاری‌ها و اختلالات ناشی از اضطراب و اسپاسم‌های عضلانی مفید است. البته این دارو ممکن است جهت درمان مسائل دیگر طبق دستور پزشک تجویز گردد.

اطلاعات مهم
• اگر سابقه حساسیت به دیازپام و یا دارو‌های مشابه آن (آتیوان، زاناکس، کلونوپین، رستوریل و مشابه این ها) دارید، از مصرف این دارو اجتناب کنید.

• در صورتی که از مشکلات ضعف عضلانی، اختلالات شدید کبدی، کم بینی تدریجی یا مشکلات تنفسی رنج می‌برید، از مصرف این دارو خود داری کنید.

• قبل از مصرف آن چنانچه آسم، مشکلات کلیه یا کبد، تشنج یا سابقه اعتیاد به الکل یا دارو، مشکلات روحی مثل افسردگی یا افکار مانند خود کشی دارید، با پزشک خود در میان گذارید.

• از مصرف یا قطع ناگهانی دیازپام در دوران بارداری، بدون توصیه پزشک خودداری کنید. این دارو ممکن است برای جنین خطراتی را به همراه داشته باشد، بهتر است بدانید در صورتی که در دوران بارداری تشنج رخ دهد، هم برای جنین و هم برای مادر خطرات جدی به همراه خواهد داشت. بنابر این اگر برای درمان تشنج خود، از دیازپام استفاده می‌کنید و باردار هستید، حتما درباره مصرف یا عدم مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

• این دارو ممکن است باعث ایجاد اعتیاد نسبت به مصرف آن در حین مصرف شود. استفاده نادرست از دارو‌هایی که پتانسیل ایجاد اعتیاد را دارند، می‌تواند باعث مصرف بیش از اندازه و یا حتی در مواقعی منجر به مرگ فرد شود.

• این دارو به هیچ عنوان نباید برای کودک زیر ۶ ماه استفاده شود.

نکات مهم قبل از مصرف دیازپام
اگر شما حساسیت به دیازپام و یا دارو‌های مشابه آن (آتیوان، زاناکس، کلونوپین، رستوریل و مشابه این ها) دارید، از مصرف این دارو اجتناب کنید. همچنین اگر هر یک از علائم زیر را تجربه می‌کنید از مصرف این دارو خود داری نمایید:

” یک نا هنجاری مربوط به ضعف عضلانی (myasthenia gravis)، بیماری کبد پیشرفته، مشکل تنفسی شدید، اختلال تنفس در حالت خواب، اعتیاد به نوشیدنی‌های الکلی، اعتیاد به دارو‌های مشابه دیازپام. “

نحوه مصرف
این دارو را حتما با تجویز پزشک مصرف نمایید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه کنید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده بپر هیزید و تنها در همان دوره زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف نمایید. ممکن است پزشک در طول دوران مصرف شما، این دارو را با دوز‌های متفاوت برای شما تجویز کند و این مسئله به تشخیص پزشک متخصص بستگی دارد.

دیازپام ممکن است باعث ایجاد عادت به آن، در حین مصرف شود. بنابر این بهتر است آن را طبق دستور العمل پزشک مصرف کنید. زیرا استفاده نا درست از دارو‌هایی که پتانسیل عادت زایی را دارند، می‌تواند باعث ایجاد اعتیاد، مشکلات مربوط به مصرف بیش از اندازه و یا حتی مرگ فرد شود.

توجه کنید که این دارو، صرفا باید در یک مدت کوتاه مصرف شود. بدون توصیه یا تجویز پزشک متخصص، دیازپام را بیش از ۴ ماه مصرف نکنید!

همچنین از قطع ناگهانی مصرف آن جدا خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث تشنج یا دیگر علائم خطرناک در فرد شود. چنانچه در حین مصرف این دارو متوجه شدید که بهبودی در شما ایجاد نشده است، به پزشک خود اطلاع دهید، به احتمال نیاز باشد که دوز مصرف طبق نظر پزشک اضافه گردد. همچنین در طول دوره‌ای که این دارو را مصرف می‌کنید، ممکن است نیاز شود که آزمایشات خون متفاوتی را انجام دهید.

برای نگهداری از این دارو، توجه کنید که آن را در دمای اتاق و دور از گرما، رطوبت و نور قرار دهید.

مکانیزم اثر این دارو
این قرص با اثر برگیرنده اختصاصی در غشای سلولی عصبی تاثیر مهاری گاماآمینوبوتریک اسید را که در تمام نواحی CNS سبب مهار پیش سیناپسی و پس سیناپسی و تسهیل و یا افزایش می‌گردد.

مصرف بیش از اندازه یا کمتر
چنانچه یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض یاد آوری آن را مصرف کنید. اما اگر زمان یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. تنها در نوبت بعدی، دیازپام را مصرف کنید.

بیشتر بخوانید: بی‌خوابی را چگونه درمان کنیم؟

چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک متخصص کمک بگیرید. به یاد داشته باشید که استفاده بیش از حد نیاز بدنتان از این دارو، می‌تواند کشنده باشد! علائم مصرف بیش از اندازه این دارو می‌تواند شامل موارد زیر شود:

احساس خواب آلودگی بسیار زیاد، از دست دادن تعادل و هماهنگی بدن، شل شدن یا ضعف ماهیچه‌ها ویا غش کردن.

مقدار مجاز مصرف این دارو به شکل تزریقی
در بزرگسالان برای حملات مداوم صرعی از راه تزریق وریدی به اندازه ده تا بیست میلی گرم با سرعت پنج دهم میلی متر طی مدت زمان سی ثانیه تجویز می‌شود و در صورتی که لازم باشد نیم ساعت تا یک ساعت بعد دوباره تکرار می‌شود. همچنین برای درمان اضطراب‌های حاد و مزمن و شدید، کنترل حملات پانیک شدید، درمان نشانه‌های حاد قطع مصرف دارو، مقدار ده میلی گرم استفاده می‌شود که اگر نیاز باشد چهار ساعت بعد می‌توان آن را مجددا تکرار کرد.در کودکان اندازه یک میلی گرم به ازای هر سال سن تجویز می‌شود.

عوارض جانبی
مصرف این دارو ممکن است بر توانایی تفکر یا واکنش نشان دادن فرد تاثیر بگذارد. بنابر این اگر بعد از مصرف آن قصد دارید رانندگی کنید یا هر گونه فعالیت دیگری که نیاز به تمرکز و هوشیاری دارد، بهتر است از انجام این عمل تا حد امکان خود داری کنید. مصرف دیازپام در کنار الکل عوارض جانبی خطرناکی را به همراه خواهد داشت. لازم است بدانید همزمانی مصرف این دارو با آب گریپفوروت می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی نا خواسته و نا خوشایندی شود.عوارض جانبی متداول در مورد این دارو عبارتند از:
• خواب آلودگی
• احساس خستگی
• ضعف ماهیچه‌ای
• از دست دادن هماهنگی بدن.
البته عوارض جانبی دیگری نیز ممکن است در اثر استفاده از این دارو به وجود بیاید.تداخل دارویی
مصرف همزمان این دارو با دارو‌هایی که باعث ایجاد خواب آلودگی یا آرام کردن تنفس شما می‌شوند، می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناک و یا حتی مرگ شود. اگر دارو‌های زیر را مصرف می‌کنید، قبل از استفاده از دیازپام، حتما با پزشک خود مشورت کنید:

ادامه مطلب متخصصان شنوایی شناس شاغل درتهران :بهروز چراغی پور

قدرت گرفته از افزونه نوشته‌های مرتبط هوشمند

دارو‌های خواب آور، مسکن ها، دارو‌های سرفه، دارو‌های شل کننده عضلات، دارو‌های مربوط به اضطراب، افسردگی یا تشنج می‌توانند در کنار مصرف دیازپام سلامت فرد را تهدید کند.

همچنین اگر در حال حاضر دارو‌های زیر را استفاده می‌کنید، حتما مسئله را با پزشک خود در میان گذارید:

سایمتیدین، دی سولفیرام، اُمپرازول، فنی توئین، یک آنتی بیوتیک (مثلا کلاریترومایسین، اریترومایسین، تلیترومایسین)، داروی ضد افسردگی (مثلا فلوکستین و شبیه آن)، دارو‌های ضد قارچ (شامل ایتراکونازول، کتوکونازول، وریکونازول)، دارو‌های قلب یا فشار خون (مثلا دیلتیازم، نیکاردیپین، کینیدین، وراپامیل، و امثال این ها)، انواع دارو‌های مربوط به ایدز یا HIV.