لورازپام|کلینیک تخصصی گفتاردرمانی درکرج|گفتار توان گستر شاهین ویلا09121623463

مقدار ونحوه مصرف:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به قرار ذیل است :

بزرگسالان :

– به عنوان ضد اضطراب :

1 تا 3 میلی گرم ، 2 یا 3 بار در روز

توجه :بیمارانی که در اثر بیماری ضعیف شده اند ، ابتدا 5/0 تا 2 میلی گرم در روز به صورت منقسم ، مقدار دوز می تواند به صورت تدریجی بر حسب نیاز و تحمل بیمار افزایش یابد.

– به عنوان خواب آور :

2 تا 4 میلی گرم به صورت تک دوز، هنگام خواب

توجه :در سالمندان و بیمارانی که در اثر بیماری ضعیف شده اند، ممکن است به مقداردوز کمتری نیاز باشد.

کودکان :

کارایی و سلامت مصرف این دارو در کودکان زیر 12 سال ثابت نشده است.

به عنوان ضد اضطراب :

ابتدا 5/0 تا 2 میلی گرم در روز به صورت منقسم ، مقدار دوز می تواند به صورت تدریجی بر حسب نیاز و تحمل بیمار افزایش یابد.

لورازپام با مقادیر متفاوت برای افراد متفاوت با مشکلات متفاوت تجویز می شود. هیچ گاه بیشتر یا کمتر از مقدارتجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید ، شکل مایع این دارو را می توانید با غذاهای نیمه جامد یا مایعات مخلوط کنید. نگذارید شکل مایع آن یخ بزند. قرص های زیر زبانی لورازپام را نباید جوید یا درسته بلعید ، بلکه باید حداقل 2 دقیقه زیر زبان نگاه داشت تا بهتر جذب شود. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید ، به مجردیکه آن را به یاد آورید مصرفش کنید ، مگر این که بیشتر از یک ساعت از آن گذشت باشد. در این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید

مکانیسم اثر

لورازپام از بنزودیازپین ها است. این دارو باعث تسهیل یا افزایش عمل مهاری GABA که یک ناقل عصبی مهاری در مغز است میشود که این خود باعث مهار پیش و پس سیناپسی در تمام نواحی CNS خواهد شد.

فارماکوکینتیک لورازپام

از طریق خورا کی به خوبی جذب می شود .متابولیسم آن از طریق کبد و دفع آن از طریق کلیه می باشد .این دارو به میزان بالایی به پروتئین های پلاسما اتصال می یابد .نیمه عمر پلاسمایی آن 20-10ساعت است.زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی 6-1 ساعت است .زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد از راه خوراکی به سرعت جذب آن،وپس از مصرف مقادیر متعدد به سرعت ومیزان تجمع دارو به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد .

موارد منع مصرف دارو

ازدیادحساسیت به دارو و ترکیبات آن , گلوکوم زاویه باریک حاد

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لورازپام ، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به لورازپام ، دیگر بنزودیازپین ها (مثل دیازپام یا اکسازپام ) ، هر نوع ماده غذایی ، رنگ های خوراکی ، یا نگهدارنده ها

بارداری یا شیردهی

مصرف داروهای دیگر ، به ویژه الکل ، آرامبخش ها ، داروهای ضد افسردگی ، یا داروهای ضد تشنج

ابتلا به یا سابقه گلوکوم(افزایش فشار داخل چشم ) ، میاستنی گراویس ، بیماری انسدادی مزمن تنفسی ، یا آمفیزم .

هشدارها

1-مصرف بنزودیازپینها از جمله لورازپام می تواند وابستگی جسمی و روانی ایجاد کند. 2-لورازپام در بیماران دارای افسردگی ممکن است افکار خودکشی ایجاد کند لذا بدون درمان مناسب جهت افسردگی نباید تجویز گردد. 3-لورازپام باید در بیماریهای تنفسی شامل COPD، سندروم وقفه تنفسی خواب با احتیاط فراوان مصرف شود. 4-بیماران مسن و ناتوان نسبت به اثرات سداتیو لورازپام حساس تر می باشندلذا تنظیم مقدار مصرف باید بدقت صورت بگیرد ، مقدار اولیه از 2 mg نباید تجاوز کند ، در حین درمان هم تحت نظارت دقیق و کامل قرار گیرند. 5-لورازپام در بیماران دارای نارسایی کلیوی و یا کبدی با احتیاط فراوان مصرف شود.

نکات قابل توصیه

1-از قطع مصرف ناگهانی دیازپام و یا کاهش مقدار مصرف بدون مشورت با پزشک معالج بپرهیزید زیرا احتمال بروز علائم محرومیت از دارو وجود دارد. 2- برخی از بیماران حین درمان با لورازپام دچار لکوپنی (کاهش تعداد لکوسیت های خون)می شوند.و در برخی از بیماران LDH ( لاکتات دهیدروژناز) بالا می رود لذا حین درمان درازمدت با لورازپام انجام ارزیابی عملکرد کبد و شمارش دورهای سلولهای خونی ضروری است.

– دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمائید.

– از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمائید.

مصرف در بارداری و شیر دهی:

بارداری :این دارو طبق نظر سازمان غذا و دارو FDA) ) جزء گروه D قرار دارد. مصرف طولانی مدت

بنزو دیازپین ها در دوران بارداری ممکن است منجر به وابستگی جسمی شود که عوارض قطع مصرف دارو در نوزادان را به دنبال خواهد داشت.لذا مصرف این دارو در دوران بارداری مگر به تشخیص پزشک متخصص ممنوع است.

– شیردهی :مصرف این دارو در دوران شیردهی به دلیل ترشح در شیر مادر فقط با تشخیص پزشک متخصص صورت گیرد.

مصرف در سالمندان

1- بیماران سالخورده نسبت به اثرات مضعف CNS لورازپام حساس تر هستند. این بیماران در شروع درمان یا بعد از افزایش مقدار مصرف ، ممکن است برای انجام فعالیت روزانه احتیاج به کمک داشته باشند.

2- در این بیماران به دلیل کاهش دفع دارو، اغلب مقادیر کمتر دارو مؤثر است.

مصرف در کودکان:

1- ایمنی مصرف لورازپام در کودکان کوچکتر از 12 سال ثابت نشده است.

2- در صورت مصرف طولانی مدت لورازپام در دوران بارداری، باید نشانه های قطع مصرف دارو در نوزادان به دقت بررسی شود.

تداخل های دارویی :

در صورت مصرف همزمان با الکل یا سایر دارو های مضعف CNS، از جمله ضددرد های مخدر، بیهوش‎کننده های عمومی،مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، ضدافسردگی های سه حلقه-ای و دارو های کاهنده فشار خون که باعث تضعیف CNS می شوند (مانند کلونیدین و متیل-دوپا) و رزرپین ممکن است اثر مضعف CNS لورازپام تقویت شود. مصرف همزمان بنزودیازپین‎ها با ایتراکونازول و کتوکونازول، ممکن است سبب مهار متابولیسم بنزودیازپین‎ ها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این داروها شود.

اثر بر آزمایشهای تشخیصی :‏

‏لورازپام ممکن است نتایج آزمونهای عملکرد کبد ( ‏ALT، ‏AST، ‏ALP‏ و ‏LDH‏) را افزایش دهد. ‏

‏

عوارض جانبی :

1- در بیماریهای تنفسی، ضعف عضلانی، بیماران با سابقه سوء مصرف دارو یا اختلال شخصیتی، اغما، شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلا به آن باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

2- در افراد مسن، مبتلایان به نارسایی کبد و کلیه، نوجوانان و افراد به شدت بیمار مقدار مصرف دارو باید کاهش داده شود.

3- برای جلوگیری از بروز عوارض قطع مصرف، مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش داده شود.

4- مصرف بلندمدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‎ ها خطر بروز وابستگی های روانی و جسمی را افزایش می دهد.

5- تزریق سریع وریدی ممکن است سبب بروز آپنه، کاهش فشار خون، برادی کاردی و ایست تنفسی شود.

مسمومیت و درمان :‏

تظاهرات بالینی:خواب آلودگی، کانفیوژن، اغما، کاهش رفلکسها، تنگی نفس، اشکال در تنفس، افت فشار خون، ‏برادیکاردی، اختلال تکلم، عدم تعادل در حرکت.

درمان:شامل حفظ فشار خون و تنفس، تا قطع اثر دارو، است. علائم حیاتی بیماری باید پیگیری شود. تهویه مکانیکی برای ‏حفظ مسیر تنفسی و ورود اکسیژن کافی به بدن ممکن است ضروری باشد.

برای درمان افت فشار خون، در صورت لزوم، می توان از مایعات تزریقی و داروهای بالابرنده فشار خون، مانند دوپامین ‏و فنیل افرین استفاده کرد. در صورت هوشیار بودن بیمار، باید او را وادار به استفراغ کرد. در صورت بلع اخیر دارو، می ‏توان معده را شستشو داد ولی باید از آسپیراسیون جلوگیری کرد. بعد از استفراغ یا شستشوی معده، ذغال فعال با یک مسهل ‏به صورت مقدار واحد به بیمار داده می شود. دیالیز ارزشی کمی دارد. ‏

تذکر

1. هنگام مصرف لورازپام نباید مشروبات الکلی بنوشید.

2. هنگام مصرف لورازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.

3. هنگام مصرف لورازپام نباید به عنوان قرص خواب از لورازپام استفاده کنید، مگر این که برنامه شما اجازه دهد 7 تا 8 ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت تا از بین رفتن اثر دارو خواب آلوده بوده ، دچار فراموشی خواهید شد.